sensiwattes

Ego vs Empathie

ASSPosted by Sensiwattes Mon, February 08, 2016 11:09:32
Bij sensorische integratie kom je al snel op autisme uit.

Wat weet je van autisme? Weet ik dat zelf? Nee, ik ken zelf ook niet alle pasklare antwoorden. Wel weet ik dat er diverse perspectieven zijn en de diagnose ook staat of hangt met het persoon die er naar kijkt. Daarbij, alleen een gz psycholoog of psychiater kan de diagnose daadwerkelijk stellen onder stricte voorwaarden, maar flitsdiagnoses of veel suggesties waardoor wel een stempel ontstaat komen nog steeds voor.

Wat ik veelal hoor is als men het niet meer goed kan aanduiden dan is het 'ja maar het is nu ook een spectrum'.
Is dat een antwoord? Weet je dan wat individueel nodig is voor een kind? Zie je dan het kind? Weet je dan waarom het kind in het spectrum zou horen?

Als je in de wereld van hoogbegaafdheid stapt wordt al snel duidelijk dat er veel misdiagnoses zijn die later bijgesteld worden.

Als je in de wereld van sensorische integratie stapt dan wordt dat al snel vrijwel 1 op 1 gelinkt aan autisme; terwijl dat helemaal niet per definitie zo is. Gedragingen en uitingen ten gevolge van sensorische integratie kunnen wel gelden als 1 van de 6 (of meer) benodigde kenmerken voor een diagnose autisme. En sommige gedragingen van sensorische integratie worden juist weer gekoppeld aan ADHD. En sensorische integratie komt ook voor bij Down of cerebrale parese, en veel ook bij hoogbegaafdheid.

HSP en beelddenken (en hoogbegaafdheid) zijn al helemaal vakken apart, deze beschrijvingen worden niet meegenomen in een DSM diagnose maar blijken wel waardevolle informatie en/of tools te bieden voor de mensen die het betreffen.

ADHD zie ik steeds vaker samen genoemd worden met PDD-NOS; juist ook deel van dat spectrum. Maar als je vanuit hoogbegaafdheid kijkt, en daar sprake van is, kan het gedrag wat toebedeeld wordt aan ADHD ook weer als sneeuw voor de zon verdwijnen bij een juiste aanpak met aansluiting op hoogbegaafdheid, of vanuit een heel ander daglicht bekeken worden.

Beelddenken? Heel simpel; het blijft een theorie; maar het gaat uit van het idee dat vooral de rechter hersenhelft actief is in leren en ervaren; dus creatief, visueel, intuïtief. Dyslexie wordt ook wel gelinked aan beelddenken (moeite met verbaal onderwijs), en autisme ook soms (sterk visueel), en hoogbegaafheid ook (topdown leren). Maar is dyslexie hetzelfde als autisme? Nee toch? Binnen beelddenken wordt er ook wel gesuggereerd dat de kinderen die een filmend geheugen hebben en sterk visualiseren de beelddenkers zijn die niet onder ASS vallen, en dat degene die plaatjes opslaan wel onder ASS zouden vallen.



Dan hebben we empathie. Inlevingsvermogen en interpretatie van emoties wordt zo vaak aangehaald bij ASS.

Wat ik zie gebeuren is dat ego en empathie nog weleens met elkaar verward worden. Juist bij empathie kan het ego minder aanwezig worden, omdat je de hele wereld vanuit anderen gaat aanschouwen; het belang van het ik komt minder voorop te staan. Maar als het belang van jezelf minder voorop staat; hoe mondig ben je dan nog in een erg verbale individualistische wereld? Dus wat is het dan wat we zien? Verminderd inlevingsvermogen, of een verminderd ego om bij het eigen ik te blijven?

empathie: inlevingsvermogen

empathie: intens meeleven; het zich verplaatsen in de gevoelens van een ander, zoals toeschouwers bij toneel en wedstrijden

empathie: inlevingsvermogen, medeleven, medevoelen

Ego
Let op: Spelling (deels) uit 1864: ik; alter ego, plaatsvervanger -, procuratiehouder met de uitgestrektste volmagt.

~ÏSMUS, o. [geen meervoud] zelfzucht, baatzucht.

~ÏST, m. (-en), zelfzuchtige, baatzuchtige, eigenbelangzoeker.

~ÏSTISCH, [bijvoegelijk naamwoord] zelf-, baatzuchtig, eigenbatig.

En hoe zit dat met emotie herkenning? Is een afgevlakt affect bijv een vaststaand kenmerk van een mindere emotiebeleving of herkenning, of kan een mens verstarren door bijv faalangst, stress, of kan er sprake zijn van een fysieke handicap?

Onlangs sprak ik een moeder waarvan een kind met ondersteuning op een reguliere school kon blijven, maar er was wel zorg. Er was gedacht aan autisme, echter dit kwam er niet uitrollen. De moeder bleef vertrouwen houden in haar kind en met de juiste inzet van de school en de ouders blijft het kind vooruit gaan. Wel was er nog zorg over naar welke klas te gaan. Kind is pienter maar wordt tweetalig opgevoed en heeft wat verbale problemen. Ik heb de moeder aangeraden eens Stephen Hawking als voorbeeld te nemen. De beste man kan geen expressie geven, kan niet zelfstandig praten, kan weinig zelfstandig bewegen; ten gevolge van een ernstige spierziekte. Zal iemand hier op deze wereld nog zijn intelligentie in twijfel trekken? Heeft hij autisme of heeft hij een spierziekte? Het is zinnig om met common sense te blijven kijken naar etiketjes.



Ik ben voor goede passende begeleiding voor kinderen binnen, en buiten het spectrum. Geen kind is meer of minder, of het nu een etiket heeft of niet, laagbegaafd is, gemiddeld of hoogbegaafd is. Ik zou juist van harte gunnen dat kinderen met ASS goed aansluitend begeleid worden met veel begrip voor wat het spectrum nu betekent, wat het kind specifiek in zijn of haar geval nodig heeft; of de volwassene; want het stopt niet bij volwassen worden. Dat mensen tools in handen krijgen om zelf wat te maken van hun leven; met ieder zijn talenten en uitdagingen. Maar laten we dan ook eerst begrijpen wat kan helpen, en wat juist niet helpend is. Ik zie zulke mooie initiatieven en methodes; en zienswijzen, die zo bruikbaar zijn en helpend zijn, die helaas nog geen plek hebben binnen de reguliere hulpverlening of schoolaanpak. Opdat deze methoden en initiatieven meer mensen mogen bereiken zodat de kinderen kunnen bloeien in hun eigen spectrum! Wat helpt, dat helpt; waarom zouden we daar niet meer mee doen?

• Comments(0)//www.sensiwattes.nl/#post15